"Lasing kana naman! kung ganito ka na lang palagi, mas mabuti pang tapusin na natin to! umuuwi kang walang dalang pera, lasing pa!"
pagpasok mo ng bahay, ganito agad bubungad sayo! nakakatamad umuwi!
Pagtingin mo sa mesa, walang pagkain. Tutong pa ang kanin! Diyos ko,
Ganito na lang palagi! Kaya nakakatamad umuwi!
Nilagay ko na lang agad yung bag ka sa lagayan.
Matutulog na lang ako kesa makita ko yung mga nagliliparang gamit dulot ng pag- aaway nila.
Masaya mabuhay, kaya
Spread the love!
-sent
Lex: Masaya kana naman? Para ka talagang walang Problema! nakakahawa ka.
Text sakin ng kaklase ko, wala akong best friend, close friend ko lahat. Bakit? wala lang siguro sabik lang sa pagmamahal ng ibang tao.
Ako: Siyempre naman! Ako pa ba?
-Sent
Tinago ko na ang cellphone ko. Tama na ang libo-libong pagpapanggap ko ngayon araw!
Bigyan ko naman ng pagkakataon ang sarili ko para magpakatotoo.
Di ko magawang sabihin sa iba ang nangyayari sa pamilya ko sa buhay ko! Dahil sa bawat tawag pinapakita ko sa ibang tao, lugmok na lugmok naman ako sa kaloob- looban ko. Andami kong payong binibigay sa kanila, Ewan ko ba kung bakit hindi ko magawa para sa sarili ko. Sabi nga nila nakakahawa ang mga tawa ko, bakit ko pa babaguhin kung alam kong nakakapagpagaan ako ng kalooban nila?
. . . . . . . . . kahit pa nasasaktan ako.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento