"Ang LRT 1, LRT 2 at MRT 3" - Violeta Joy Vergara

           
                       Umaga na naman. Panibagong araw para sa trabaho. Panibagong araw para sa nakakapagod na mga gawain at panibagong suliranin ang kailangan alamin upang may mai-report sa boss kong napaka initin ang ulo na para bang pinaglihi sa galit.  Ako nga pala si Dave. Isang trainee bilang manunulat mula sa kilalang pahayagan  dito sa Pilipinas. Narito na naman ako sa gitna ng mahabang pila sa MRT. Ito  ang libangan ko habang naghihintay na makasakay, ang gawing talaarawan ang aking cellphone at ilipat sa aking blog kapag may libreng oras.

                Heto na, nasa hagdanan na ako. Konti na lang ay makakasakay  na din ako. Hindi na bago sa aking paningin ang siksikan, pagpapaypay ng kapwa ko pasahero, mga nagagalit, naiinis sa mabagal na pagdating ng tren, mga naghihimutok  na male-late na daw sila  sa kanilang mga trabaho.

                “Pansamantala pong maaalintana ang pagdating ng tren dahil sa konting aberya lamang po. Maraming salamat sa inyong pag unawa”

                Nag ingitan ang mga pasahero sa pagkadismaya. Madami ang nagsibabaan at magba-bus na lamang daw sila. Ako? Maghihintay ng tren dahil alam kong hindi din ako makakasakay ng bus.

                “Hello Ma’am? Mahuhuli po ako ng dating pasensya na po. Nagkaaberya po kasi sa MRT, wala naman po akong ibang masasakyan. Talaga po ma’am? Salamat po.”

                Narinig kong lintaya ng babae sa kanyang kausap. Katulad ko ay naghintay din siya. Maya-maya pa ay dumating na ang tren at nakasakay na din ako  kahit na siksikan. Pagdating ko sa aming opisina ay bumungad ang boss kong nanggagalaiti sa galit.

                “Dave! Late ka na naman! Ida-dahilan mo na naman yang MRT na yan!” ani ni Boss Vic

                Nanatili akong walang imik.

                “Tutal suki ka naman ng MRT na yan, gumawa ka ng artikulo tungkol sa MRT at idagdag mo na din ang LRT 1 at 2. Ang deadline niyan ay sa Biyernes.”

                Miyerkules ngayon at ang deadline nito ay sa Biyernes agad. Napa kamot na lang ako ng ulo at lumabas para simulan na ang kanyang utos. Mahirap ng magahol sa oras. Binuksan ko ang aking laptop at nagsiyasat tungkol sa MRT at LRT. Naisip kong hindi sapat ang mag research lang kaya naisip kong lumabas at humanap ng makakapanayam na nakakaranas na maka sakay sa MRT at LRT. Pumunta akong LRT line 2 sa Pureza station.  Mga grupo ng mga estudyante ang naisipan kong kapanayaminn.

                “Magandang umaga. Ako si Dave mula sa pahayagang Bulgar. Maari ba akong magtanong ng inyong  komento tungkol sa LRT? Yun ay kung hindi kayo nagmamadali.”

                “Ok lang po. Pauwi na din naman po kami. Ako nga po pala si Josephine.”

                “Mabuti kung ganun. Ano bang palagay niyo sa LRT ngayon?

“Sa ngayon nakakatulong din ang bago nilang nilabas na Beep Card lalo na sa aming mga estudyante. Nakakahassle lang talaga eh yung siksikan lalo na kapag rush hour. Ako nga po pala si Kaye”

“Wala namang pinagkaiba ang MRT sa LRT. Ang LRT nga lang eh mas maganda kumpara sa MRT dahil mas bago ito. Ako po si Jed”

“Naranasan niyo na din bang masiraan ng tulad sa MRT?” tanong ko.

“Ako po ay hindi pa. Pero sana ay huwag naman. Huwag naman din sana ito matulad sa MRT.” Saad ni Josephine.

“Para po sa akin talaga mas maganada ang LRT eh. Madami kasi itiong istasyon at nakakatulong ito ng malaki saming mga estudyante at sa mga manggagawang sumasakay dito.” ani ni Kaye

“Minsan nga lang po kapag sobrang siksikan ay di maiwasang magkabanggaan ang mga katawan. Isang beses nga po ay nahipuan po ako ng baklang kasabay ko.” Kwento naman ni Jed

Nagtawanan kaming lahat. Tinukso ng kanyang mga kaibigan si Jed.

“Kahit saan naman ay nangyayari yun. Kahit ako ay nakaranas ng mahipuan.” Pag sang-ayon ko. “ Maraming salamat sa inyo. Natulungan niyo ako sa gagawin kong report. Maraming salamat!”

“Walang anuman po” Sabay-sabay nilang sabi.

Umalis na ako at nakaramdam ako ng gutom kaya kumain na muna ako. Habang hinihintay ko ang aking pagkain ay naisipan kong magmasid  sa mga taong lumalabas galing sa Pureza station. Karamihan nga ay mga estudyante. Paano ba naman ay dalawang malapit na eskwelahan ang malapit dito. Nagsimula na akong kumain nang dumating na ang order ko. Nang matapos na akong kumain ay naisip kong magahanap naman ng makakapanayam tungkol sa komento niya sa MRT.

Malapit na ako sa MRT Cubao station ng bumuhos ang napaka lakas na ulan. Pumasok ako sa isang restawrant at umorder ng maiinom habang nagpapatila ng malakas na ulan. Napaka daming tao sa restawrant ng mga oras na iyon. Nagrerearch ako nang may lumapit na babae sa akin at nagtanong kung pwede daw bang makiupo. Pumayag ako. Napaka ganda niya ngunit binalik ko na lamang ang atensyon ko sa aking ginagawa. Hindi ako makapag trabaho ng maayos dahil sa babaing nasa aking harapan. Naisip ko na lamang na kausapin siya tutal naman ay wala siyang pinagkakaabalaan.

“Magandang hapon miss. Maari ba akong magtanong ng ilang bagay tungkol  sa iyo para sa gagawin kong report? Tungkol sana sa MRT” Magalang na pakikipag usap  ko.

“Pwede naman. Tutal napaka lakas pa ng ulan sa labas. Ano bang itatanong mo? Magiliw niyang sagot.

“Ah itatanong ko lang yung opinion mo o saloobin sa MRT. Teka, sumasakay k aba ng MRT?

“Oo naman. Sa katunayan araw-araw. Nako kailangan mo talagang tiyaga at pasensya lalo na kung nagmamadali ka tapos biglang may aberyang nangyari sa tren? Nakakadismaya talaga.Yug dagdag pamasahe na para magawa daw yung ibang sira ng tren, parang wala namang nangyayai. Napaka luma na kasi ng tren at mga bagon nito.” Mahaba niyang lintaya.

“Ako din po ay araw-araw sumasakay ng MRT na yan. Sanayan na lang din po siguro ano? “

“Sinabi mo pa. Oh sya maari na ba akong mauna? Hinihintay na kasi ako panigurado ng kapatid ko. Okay na ba yung mga nasabi ko?”
                “Ah oo maraming salamat. Ano nga pa lang pangalan mo?

“Shiela” Nakangiti niyang sagot.

Napangiti ako nang kumaway siya sa akin sa labas. Bumalik na ako sa aking ginagawa. Naisipan kong ayusin na ang aking gawa para bukas wala na akong gagawin. Pinagsama-sama ko ang mga nakuha kong impormasyon tungkol sa MRT at LRT 1 at 2. Madami pa lang talaga ang nalilito sa dalawang tren na ito. Ang LRT pala ay isang sistema ng tren na gumagamit ng mga bagon na tumatakbo sa riles gamit ang kuryente at may katamtamang kapasidad lamang. Samantala ang MRT naman ay isang sistema ng tren sa mga lungsod na may malaking kapasidad na kung saan gumagamit ito ng mga bagon na pang-riles na tumatakbo sa ibabaw o ilalaim ng lupa gamit kadalasan ang kuryente na karaniwang tinatawag na Electric Multiple Unit o maari ding diesel.

“Sa paglipas ng panahon kinalangan itayo ang Line2 o ikalawang linya na dapat sana ay mauunang gawin bago ang Line 3 o ikatlong linya. Kaya napagdesisyunan noon na tanggapin ang alok na "Official Development Assistance" mula sa Japan na siyang gagamiting pondo upang maitayo ito. Ngunit dahil kailangan sundin ang mga kundisyong itinalaga ng bansang magpapahiram, napagdesisyunan na isang Mass Rail Transito MRT ang dapat itayo ng nanalong consortium na “Asia-Europe MRT Consortium” sa halip na Light Rail Transit na siyang gamit ng LRT-1 at MRT-3 sa kadahilanang umuunlad daw noon ang ekonomiya ng Pilipinas pati narin ang mabilis na paglaki ng populasyon ng bansa. Nang malaman na ang proyekto ay mapapasailalim ng gobyerno matapos itong itayo, minadali itong ibinigay sa LRTA na binuo sa ilalim ng Executive Order 603 na inamyendahan ng Executive orders 830 at 210 na inatasan lamang ng batas na mangasiwa sa mga linyang Light Rail na pagmamay-ari at pinapatakbo ng gobyerno na noong panahon na iyon ay ipinasa para sa pangangasiwa ng LRT-1. Base sa kahulugan ng LRT na inilahad kanina, makikita na Line 2 o ikalawang linya ay hindi maaring mapailalim sa kategorya ng LRT o Light Rail. Alam ito ng dating Pangulong Gloria Arroyo at ng mga miyembro ng kanyang gabinete kaya kanilang pinakita sa mga mapa na ito ay “LRTA-Line 2? o “MRT Line 2? dahil ito ay isang linya ng Mass Rail Transit na pinangangasiwaan lamang ng Light Rail Transit Authority.”

       Nabasa ko ito sa isang artikulo. Madami pa pala tayong dapat malaman tungkol sa kasasysayan at kwento sa loob ng MRT at LRT. Malapit na akong matapos nang mapansin ko ang isang libro. Binuklat ko ito at nalaman kong kay Shiela pala ito. May address at cellphone number na nakasaulat dito. Marahil siguro kapag nawala ito ay maaari itong mabalik. Nagsimula na akong maghanda pauwi at napangiti sa naisip kong makakapag pasa ako ng maayos kay boss at may pagkakataon pa kaming magkita muli ni Shiela..